Veiligheidsschoenen zijn voorzien van verharde (staal of kunststof) neuzen en tussenzool (optioneel) om zo de voet te beschermen tegen beschadiging. Veiligheidsschoenen zijn er in vele uitvoeringen, al naar gelang de eisen die er aan gesteld worden. Er zijn ook veiligheidsschoenen die er uit zien als gewone schoenen. Deze combineren eigenschappen zoals een beschermende neus en (tussen)zool met het uiterlijk van een gewone schoen.
Veiligheidsnormen
Afhankelijk van het soort werk en het gevaar dat dit oplevert moet het type veiligheidsschoen bepaald worden. Hiervoor zijn verschillende normen opgesteld. De normen geven onder andere aan hoeveel druk de schoen moet kunnen verduren. Verder zijn er nog normen voor het al dan niet hebben van een gesloten hak, kou- en hittebestendigheid, antistatische bescherming en waterdichtheid.
In Europa wordt de EN ISO 20345:2011 (CE EN-345) norm gebruikt voor veiligheidsschoenen. Die classificeert 5 niveaus van bescherming: Alle klassen zijn voorzien van een verharde neus die 200J kinetische energie moet kunnen opvangen, waarbij de hoogte die overblijft in de schoen ten minste 14 mm moet zijn.
Gebruik
Veiligheidsschoenen worden algemeen gebruikt in bedrijfstakken waar het werk risico’s voor de voeten met zich meebrengt. In de industrie worden vaak veiligheidsschoenen gedragen, in de bouw zijn deze schoenen verplicht. In de theater- en de evenementenindustrie in Nederland worden technici officieel gevraagd om werkschoenen te dragen die aan de S3-norm voldoen. Ook koks, slagers en bakkers dragen vaak veiligheidsschoenen.